Dlaczego przedszkole?

Jestem nauczycielką z pasji, towarzyszką dzieci w przygodzie zwanej przedszkolem.
Jestem też zakręcona na punkcie uczenia dzieci przez doświadczenie i wszystko to, co je otacza, jest blisko, pociąga i fascynuje.
Bliska jest mi metoda Reggio Emilia, uwielbiam też wszelkie zabawy polisensoryczne - mieszanie, próbowanie, wąchanie, doświadczanie różnych tekstur i generalnie robienie twórczego bałaganu..
To, co związane z ekologią, recyklingiem i dawaniem rzeczom drugiego życia, również nie jest mi obce.
Zabawki z patyków, mega klocki z pudełek po butach lub cała dżungla roślin na parapecie? Czemu nie!
Jako że dbam o to, by w Elfikach na Robotniczej wszyscy czuli się jak u siebie - wysłuchani i przyjęci, z całych sił staram się w kontaktach z dziećmi, rodzicami oraz wychowawczyniami być empatyczna i prawdziwa, jak najbliższa podejściu NVC (porozumienie bez przemocy). "Zamiast problemów staram się widzieć wyzwania, na które wspólnymi siłami możemy znaleźć jak najlepsze rozwiązania. Bo warto ich szukać i warto słuchać drugiego człowieka z zaangażowaniem."
W wolnych chwilach chodzę na dłuuugie spacery z aparatem, pielęgnuję prywatną małą dżunglę  albo szaleję z bratanicami i siostrzenicą w ogrodzie, na dmuchańcach lub gdzie nas tam jeszcze ciekawość poniesie.

Motto życiowe:
''Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same. Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem''.